HARDALİYE

Hardaliye Trakya ve Kırklareli'ne özgü bir içecektir.

Üzüm şarabına karşılık bulunan üzümden yapılan bir Türk içeceğidir.

Üzüm şırasını koruyabilmek için yapılan alkolsüz bir içecektir.

Üzüm sırasının şaraba dönüşmemesi için içerisine siyah hardal tohumu koyuluyor.

Eskiden Kırşehir ve Amasya yöresinde de yapıldığı bilinmektedir.

Evliya Çelebi, seyahatnamesinde; Amasya'da yapılan hardaliyelerin meşhur olduğundan bahsetmektedir.

1936 yılında çıkarılan Ziraat Gazetesinin 1 numaralı sayısında da hardaliyenin çok eski bir içecek olduğu belirtilmektedir.

Kırşehir'de hardaliye yapımında öğütülmüş siyah hardal tohumu ile öğütülmüş zencefil de tülbente konup şıranın içine sarkıtılırmış.

Hardaliye yaş üzümden bağbozumu zamanı, ekim-kasım aylarında yapılıyor.

Hardaliye; üzüm, üzüm şırası, vişne yaprağı, siyah hardal tohumu ve şıra tozu ile yapılan mayalanma süreci sonucu elde edilir.

Şıra tozu; benzoik asit'tir; benzoik asit; kiraz, vişne, kızılcık, karanfil, tarçın ve çoğu meyvede bulunur.

Hardaliye'nin yararları; hücre yenileyici, sindirimi kolaylaştırıcı, iyileşme sürecini hızlandırır, kalp damar sağlığını güçlendirir, kolesterole iyi gelir, bağışıklık düzenini güçlendirir, cildi güzelleştirir, kansızlığa faydalıdır.

Hardaliye yapımı; doğrudan doğruya şıra ve ezilmiş üzüm cibresine hardal tohumu katılarak yapılır.

Saplarından ayrılan üzümler yıkandıktan sonra fazla parçalanmadan, musluklu meşe bir fıçıya konuyor.

Bir kat üzüm, bir kat taze vişne yaprağı ve üzerine öğütülmüş siyah hardal tohumu, fıçının ağzında biraz boşluk kalacak şekilde döşeniyor.

Üzerine, üzümlerden süzülen üzüm suyu ile şıra tozu dökülüyor. Bir gün arayla iki kez fıçının musluğundan şıra alınıp, yeniden fıçının üzerine dökülerek devir işlemi yapılıyor. Hardaliye, 20 derece civarındaki ortamda 20 günlük bir dinlendirmeden sonra süzülüyor ve içilebilir duruma geliyor.